اثر شوری و فسفر بر رشد و ترکیب شیمیایی دو رقم اسفناج

شوری خاک می تواند سبب ایجاد عدم توازن بین عناصر غذایی در گیاهان شود. افزودن برخی عناصر غذایی به خاک های شور می تواند تا حدودی از اثرهای منفی شوری بر رشد و عملکرد گیاهان کم کند. به منظور بررسی اثر شوری و فسفر بر رشد و ترکیب شیمیایی دو رقم اسفناج (خاردار و ویروفلی اصلاح شده)، یک تحقیق گلخانه ای به صورت فاکتوریل 2×3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح شوری (6/0، 8/3 و 8 دسی زیمنس بر متر از منبع کلرید سدیم) و دو سطح فسفر (40 و 80 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع منوکلسیم فسفات) بود. نتایج نشان داد که غلظت و جذب کل سدیم، کلر و منیزیم در رقم خاردار بیشتر از رقم ویروفلی، اما غلظت و جذب کل نیتروژن، پتاسیم، آهن، منگنز، روی و مس کمتر از ویروفلی بود. غلظت و جذب کل فسفر و کلسیم در دو رقم اسفناج مشابه بود. کاربرد 80 میلی گرم فسفر، وزن خشک رقم خاردار را افزایش داد، اما بر وزن خشک رقم ویروفلی تأثیر معنی دار نداشت. در رقم خاردار، جذب کل نیتروژن، فسفر، کلسیم، منیزیم، روی، مس، سدیم و کلر و در رقم ویروفلی جذب کل فسفر و مس با کاربرد فسفر افزایش معنی دار یافت. تیمار فسفر، جذب کل نیتروژن، کلسیم، منیزیم، سدیم و کلر را در رقم ویروفلی کاهش معنی دار داد. کاربرد کلرید سدیم (شوری) سبب افزایش معنی دار وزن تر هر دو رقم و وزن خشک رقم ویروفلی گردید. جذب کل نیتروژن در رقم خاردار تحت تأثیر تیمار شوری کاهش اما در رقم ویروفلی افزایش معنی دار پیدا کرد. شوری در هر دو رقم، جذب کل کلسیم و منیزیم را کاهش اما جذب کل روی، سدیم و کلر را افزایش معنی دار داد. جذب کل مس در رقم ویروفلی، در حضور شوری، افزایش معنی دار یافت. بنابراین پاسخ های دو رقم اسفناج به شوری و کاربرد فسفر متفاوت بود. اما به طور کلی، ارقام خاردار و ویروفلی را به دلیل بهبود رشدشان با کاربرد کلرید سدیم می توان در گروه گیاهان نسبتاً مقاوم به شوری قرار داد.